Τζώρτζιο Μαρία Βιτάλι ο Κορσικάνος

Ο Κορσικάνος  Giorgio Maria Vitali, έφτασε στην Τήνο το 1650 με ένα σκάφος, το Lepetto(Μικρή Αλεπού), και προοδευτικά κατόρθωσε να συγκροτήσει στόλο από τρία πλοία γραμμής και έντεκα μπριγκαντίνια. Με oρμητήριo την Τήνο, όπου φαίνεται ότι έβρισκε κατάλληλα και τολμηρά πληρώματα, έγινε το φόβητρο των κατοίκων των νησιών που βρίσκονταν υπό Οθωμανική κυριαρχία και των ακτών της Μικράς Ασίας υπήρξε ο τρόμος για όλες τις παραθαλάσσιες πόλεις του Αρχιπελάγους. Ήταν από την Μπαστιά της Κορσικής, από καλή οικογένεια.

Η επιτυχία του ήταν τόσο μεγάλη ώστε έκτισε στο Bagnio , ένα τετράγωνο κτίριο για τους σκλάβους, στα ανατολικά της πόλης πάνω στο λόφο, στο οποίο βρίσκονταν περισσότεροι από τέσσερις χιλιάδες που από την Τουρκία είχαν περιέλθει στη δουλεία και από αυτούς παραχωρούσε το ένα δέκατο στο (Βενετό) ναύαρχο. Οι νίκες του ήταν αμέτρητες.

Το 1667 ο Giorgio υπήρξε ιδιαίτερα επιτυχής στις επιχειρήσεις εναντίον των Τούρκων, αδειάζοντας ολόκληρες πόλεις συγχρόνως, τόσο που όταν τα παράπονα έφτασα στην Κωνσταντινούπολη το όνομά του ήταν στο στόμα όλων των θαλασσινών. Ο Καπετάν πασάς είχε ειδικές εντολές να τον αναζητήσει και ενώ βρισκόταν στη Χίο έφτασε σ΄ αυτόν η πληροφορία ότι ο Giogio Maria, με τη μικρή του αρμάδα, ήταν στα νησιά στον κόλπο του Αδράμυτίου (Edremitt). Αμέσως δόθηκε εντολή για αναχώρηση, πλην όμως μόνον ο πληροφοριοδότης και ο Καπετάν πασάς γνώριζαν για ποιο μέρος πήγαιναν. Υπήρχαν στη Χίο 36 γαλέρες και 6 πλοία γραμμής από την Τρίπολη. Ο Καπετάν πασάς έστειλε εντολές στα πλοία να είναι έτοιμα να πλεύσουν με τις γαλέρες του. Είχε λίγο αέρα και οι γαλέρες ρυμούλκησαν τα πλοία που βρίσκονταν ακόμη πίσω στο νησί της Χίου και τα τράβηξαν κοντά στη Μυτιλήνη και μετά με ένα δυνατό αέρα έπλευσαν κοντά στο Μόλυβο (Molives). Οι φρουρές στα νησιά άναψαν φωτιές για να δώσουν είδηση στο Giorgio Maria ότι ο τουρκικός στόλος κατευθυνόταν προς εκείνα τα νησιά.

Ο Vitali εύκολα το πίστεψε και σε λίγο χρόνο εφοδιάστηκε. Με τη βοήθεια των μπριγκαντινιών οδήγησε τα πλοία του έξω στο βόρειο μέρος των νησιών και διέταξε τα μπριγκαντίνια να διαφύγουν, δίνοντάς τους τον τελευταίο αποχαιρετισμό. Η μάχη ήταν πολύ σκληρήκαι κράτησε πάνω από 6 ώρες. Ο Vitali σκοτώθηκε και το πτώμα του όπως ο ίδιος είχε ζητήσει από τους φίλους του ρίχτηκε στη θάλασσα για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων. Το ένα πλοίο του συνελήφθη, το άλλο βυθίστηκε και το τρίτο κατόρθωσε να διαφύγει στον κόλπο της Σμύρνης και από εκεί στην Τήνο. Από τους Τούρκους σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν περίπου δύο χιλιάδες. Στο πλοίο του Giorgio Maria Vitali , από τους 200 άντρες πού ήταν το πλήρωμα, πιάστηκαν ζωντανοί όχι περισσότεροι από 20 και από αυτούς οι περισσότεροι τραυματισμένοι.

Μετά τη νίκη του ο Καπετάν πασάς επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, σέρνοντας το πλοίο του Vitali στην πρύμνη της γαλέρας του ως μέγα τρόπαιο καθώς περνούσε μπροστά από το μεγάλο σαράι. Κανείς άντρας από τον καιρό του Σκεντέρμπεη δεν υπήρξε τέτοια μάστιγα για τους Τούρκους. Η απώλειά του θρηνήθηκε από τους Βενετούς και ειδικά από τους Βενετούς εκείνου του νησιού (της Τήνου) που τους είχε κάνει πλούσιους. Για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στη Βενετία εναντίον των Τούρκων ανακηρύχθηκε ιππότης του Αγίου Μάρκου. Τα χνάρια του ακολούθησε σύντομα ο ανιψιός του Angelo Maria Vitali

Πηγές:

1) The Present State of The Islands in the Archipelago (or Arches) – BER. RANDOLPH

2) Giustificazione della rivoluzione di Corsica combatura dalle riflessioni di un Genovese edifesa dalle osservazioni di un Corso- SEBASTIANO FRANCESCO BATINI STAMPATORE CAMERALE con Licenza di Superiori

3) ΤΗΝΙΑΚΑ ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ

Views: 71