1. Γεωγραφία – Η γεωγραφική του θέση και το φυσικό λιμάνι στον κόλπο του Αδάμαντα προσέφεραν μυστικότητα και εύκολη πρόσβαση στο νησί.
Destinations
ΜΗΛΟΣ - ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΤΩΝ
Σύμφωνα με το Isolario του χαρτογράφου Antonio Millo: Ἡ ΜΗΛΟΣ εἶναι ἀπὸ τὰ πιὸ ὀνομαστὰ νησιὰ στὸ Αἰγαῖο, μακριὰ ἀπὸ τὸ ἀκρωτήρι Μαλέας πρὸς τὸν γρέγο 80 μίλια. Στὸ νησὶ αὐτὸ ὑπάρχουν δύο κάστρα. Μπαίνοντας στὸν κόλπο πηγαίνεις πρὸς τὸν σιρόκο καὶ κάτω ἀπὸ τὸ κάστρο, στὸ στόμα, ὑπάρχει πολὺ καλὸ πόσιμο νερό. Καὶ προχωρῶντας στὴν ἴδια πλευρὰ ὑπάρχει ἕνας ἀπόκρημνος βράχος, ποὺ λέγεται Μπομπάρντα, καὶ πιὸ πέρα τὰ σπήλαια, μὲ λίγο νερό, καὶ ἐδῶ στέκονται τὰ χοντρὰ πλοῖα μὲ τὰ πλωρίσια στὴ στεριὰ καὶ τὶς ἄγκυρες στὸν γαρμπὴ μὲ 15 βήματα νερό. Καὶ πιὸ πέρα εἶναι οἱ πύργοι, ὅπου εἶναι ἀγκυροβόλι ἀπὸ τὸ στόμα μέχρι τὸν πύργο. Ὅσοι πᾶνε πρὸς τὸν γαρμπή, ἀγκυροβολοῦν στὰ σπήλαια ἢ στὸν πύργο καὶ σ' αὐτὴν τὴν ἀκτή, ἀλλὰ ὅσοι πᾶνε πρὸς τὸν γρέγο, ἀγκυροβολοῦν μέσα στὸν κόλπο, στὰ δεξιά, μέσα μέσα στον κολπίσκο, σὲ 15 βήματα νερὸ ποὺ λέγεται Αμπροῦτσο, ὅπου ἔχει καλὸ πόσιμο νερό. Στὸν κόλπο αὐτὸν γιὰ δύο μίλια ἐκτὸς ἀπὸ ἕναν μικρὸν σκόπελο, τῆς Ἁγίας Καλῆς, ὅλος ὁ κόλπος ἔχει 40 βήματα νερό, καὶ ὁ γύρος του εἶναι 20 μίλια. Ὅπως μπαίνεις στὸν κόλπο, στὰ ἀριστερά, ὑπάρχουν δύο σκόπελοι ψηλοί, ποὺ λέγονται Ακραριές. Ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ κόλπου μέχρι τὴν Ἀντίμηλο πονέντε μαΐστρο εἶναι μίλια 6. Ἡ Ἀντίμηλος εἶναι ἕνας πολὺ ψηλὸς σκόπελος, ἀπόκρημνος, μὲ ἀγκυροβόλι στὴν ὄστρια ἕνα μίλια μακριά, μὲ 15 βήματα νερό. Ὁ γύρος τοῦ ὁποίου εἶναι 3 μίλια. Πρὸς τὴ μεριὰ τοῦ γρέγου τῆς Μήλου ὑπάρχουν δύο νησάκια. Τὸ ἕνα λέγεται Πολίμο καὶ τὸ ἄλλο Αρσεντάρα, μὲ πολὺ καλὸ ἀγκυροβόλι. Οὔτε ἀπὸ τὸ ἕνα οὔτε ἀπὸ τὸ ἄλλο μπορεῖς νὰ περάσεις μὲ χοντρὰ πλοῖα, γιατὶ δὲν ἔχει βάθος. Πρὸς τὴν πλευρὰ τοῦ σιρόκου τῆς Μήλου ὑπάρχει ἕνας τόπος ποὺ λέγεται Ρέμα, ὅπου βγάζουν τὶς μυλόπετρες. Στὸ ἴδιο μέρος ὑπάρχει μιὰ πολὺ κακὴ ξέρα μακριὰ μισὸ μίλι μὲ ἕξι πόδια νερό. Καὶ πιὸ πέρα, στὸν σιρόκο, εἶναι τὸ ἀκρωτήρι Άγιος Βασίλης μὲ μιὰ ἄλλη ξέρα μὲ 10 πόδια νερὸ μακριὰ δύο μίλια. Καὶ ἀκόμη πιὸ μακριὰ εἶναι μερικοὶ σκόπελοι ποὺ λέγονται Πετηνοί, ποὺ μόλις φαίνονται πάνω ἀπὸ τὸ νερο σὲ ἀπόσταση ἀπὸ τὴ Μῆλο 6 μίλια. Πιὸ πέρα ἀπὸ τὸν Ἅγιο Βασίλη εἶναι ὁ ὅρμος τῆς Ἁγίας Κυριακῆς μὲ μιὰ ἄλλη ξέρα μακριὰ 2 μίλια στην επιφάνεια τῆς θάλασσας. Ἀπὸ ἐδῶ πρὸς τὸν πονέντε γαρμπὴ εἶναι τὰ νησιὰ Δεῖψες, ἀσήμαντα, μακριὰ ἀπὸ τὴ Μῆλο 12 μίλια. Στὸ ἀκρωτήρι τοῦ νησιοῦ τῆς Μήλου, πρὸς τὸν πονέντε 2 μίλια μακριά, ὑπάρχει ἕνα νησάκι που λέγεται Πρασσονήσι ἢ Πόροι, ἀνάμεσα στὸ ὁποῖο καὶ τὴ Μῆλο μπορεῖ νὰ σταθεῖ κάθε χοντρὸ πλοῖο μὲ 12 βήματα νερό. Ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀκρωτήρι μέχρι τὸ ἀκρωτήρι Ἅγιος Βασίλης ὅλο εἶναι καλὸ ἀγκυροβόλι μὲ 15 βήματα νερό, ὅταν ἔχει μπουρίνια. Σ' αὐτὴν τὴν παραλία δὲν βρίσκονται οὔτε πόσιμο νερὸ οὔτε ξύλα. Ἀπὸ τὸ νησὶ μέχρι τὴ Φαλκονέρα εἶναι μίλια 40. Αὐτὴ εἶναι ἀκατοίκητη, μὲ ἀγκυροβόλι στὴν ὄστρια καὶ μὲ πόσιμο νερό. Από τη Μήλο στη Σέριφο πρὸς τὸν γρέγο εἶναι 18 μίλια. Από τη Μήλο στὸ ἀκρωτήρι Μελέχα στὴν Κρήτη εἶναι μίλια 80. Ο γύρος τοῦ νησιοῦ αὐτοῦ εἶναι μίλια 80. Παράγει αὐτὸ τὸ νησὶ ἀρκετὰ σιτηρὰ, μέλι, ἁλάτι, βγάζει θειάφι, ὀρυκτὸ βορίου, μυλόπετρες, ἔχει ὡραιότατα λουτρά, ὀρυκτὸ γιὰ σαπούνι καὶ ἄλλα μέταλλα.
ΠΕΙΡΑΤΈΣ ΚΑΙ ΚΟΥΡΣΑΡΟΙ ΠΟΥ ΕΔΡΑΣΑΝ ΣΤΟ ΝΗΣΙ
Αλής Μπέης - Κατέφευγε στο νησί για να πουλήσει σε Οθωμανούς της Μ.Ασίας κλεμμένο εμπόρευμα.
Οι Αδελφοί Τεμερτικούτ - Το 1671 συνέλαβαν τα πλοιάρια των κατοίκων της Μήλου, τα λεηλάτησαν και βασάνισαν τους άοπλους πλοιοκτήτες. Το πλήρωμα τους επιτέθηκε και λεηλάτησε κάποια από τα γύρω χωριά του νησιού, τις εκκλησίες και όσα απομονωμένα σπίτια βρήκαν στο δρόμο τους.
Μοροζίνι - Οι άντρες του αποβιβάστηκαν στο νησί και έκλεψαν ότι μπόρεσαν να βρουν από τους κατοίκους του, ενώ λεηλάτησαν το νησί ξανά το 1658 διαπράττοντας πολλές αγριότητες.
Ιωάννης Καψής - Γνωστός και ως ο πειρατής που έκανε τη Μήλο ανεξάρτητο πειρατικό κράτος, το έτος 1677.
ΛΟΓΟΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
2. Εκποίηση Λαφύρων – Οι χριστιανοί πειρατές αλλά και Οθωμανοί μπέηδες επέλεγαν τη Μήλο σαν μέρος για να εκποιήσουν και να διακινήσουν τα λάφυρά τους (π.χ. υφάσματα, εμπορεύματα μικρής και μεγάλης αξίας), αλλά και να συνάψουν μυστικές συμφωνίες με πειρατές και κουρσάρους.
3. Επισκευές Καραβιών – Λόγω του ότι αποτελούσε το κυριότερο ορμητήριο πειρατών εκείνη την εποχή και λόγω της γεωγραφίας του, πολλοί ήταν εκείνοι που επέλεγαν κυρίως το χειμώνα να καλαφατίσουν (επισκευάσουν) τα πλοία τους στο νησί.
Ναυμαχία μεταξύ Βενετών και Οθωμανών στα ανοικτά της Μήλου κατά την Πολιορκία της Κρήτης.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
Η Μήλος, για πολλούς αιώνες, παρέμενε το πιο φημισμένο και ισχυρό πειρατικό ορμητήριο και είχε 2.500 κατοίκους. Συνέλεγε κάθε εθνικότητας πειρατές, αλλά ως επί το πλείστον κυριαρχούσαν οι χριστιανοί (κυρίως Έλληνες, Λιβορνέζοι και Άγγλοι), ειδικά το διάστημα από τον 17ου έως και τον 19ου αιώνα. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα μάλιστα αποτέλεσε και ανεξάρτητο πειρατικό κράτος, υπό τον Ιωάννη Καψή. Η ισχύς του ήταν τέτοια, που 1670 έγινε μια αποτυχημένη προσπάθεια από τον οθωμανικό στόλο να εκδιώξει τους πειρατές από το νησί, αλλά απέτυχε παταγωδώς.
Νήσος Μήλος
16ος & 17ος
Η Χαρτογραφία του Σήμερα – Η Μήλος βρίσκεται στην νοτιοδυτική άκρη των Κυκλάδων και είναι το 5ο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων, 120 χλμ (75 μίλια) ανατολικά των ακτών της Λακωνίας. Από Ανατολικά προς Δυτικά έχει πλάτος 23 χλμ, από Βορρά σε Νότο 13 χλμ, και η επιφάνειά της εκτιμάται στα 151 τ.χλμ. Έχει σχήμα πετάλου, σχηματίζοντας μεγάλο κόλπο. Το ψηλότερο βουνό είναι ο Προφήτης Ηλίας (751 μ.) και ακολουθεί το Χονδρό Βουνό (636 μ.) στο δυτικό μέρος του νησιού. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια της Ελλάδας.
Το δυτικό μισό του νησιού το πιο άγριο και γοητευτικό κομμάτι του νησιού. Εδώ δεν υπάρχουν χωριά, παρά μόνο ελάχιστοι οικισμοί και κάποια παλιά ορυχεία ( το μόνο που λειτουργεί είναι το ορυχείο ποζολάνη στην ξυλοκερατιά). Σχεδόν όλη η δυτική Μήλος ανήκει στο Δίκτυο Natura 2000. Η νοτιοδυτική πλευρά της Μήλου είναι βιότοπος της μεσογειακής φώκιας ενώ το υπόλοιπο δυτικό μέρος του νησιού, είναι βιότοπος της κόκκινης οχιάς της Μήλου (Macrovipera schweizeri) και της σαύρας (Podacris milensis). Στην περιοχή Natura ανήκει η Αχιβαδόλιμνη η οποία κάποτε ήταν γεμάτη αχιβάδες εξ ού και το όνομά της, ενώ είναι ο μεγαλύτερος φυσικός υγρότοπος των Κυκλάδων, σημαντικός σταθμός μεταναστευτικών πτηνών. Επίσης, υπάρχει το δάσος οριζοντιόκλαδων κυπαρισσιών, σπάνιος βιότοπος με αιωνόβια δέντρα. Στη δυτική Μήλο υπάρχει πλήθος από φυτά, βότανα και αγριολούλουδα και προστατευόμενα πουλιά όπως ο Μαυροπετρίτης, ένα σπάνιο μεταναστευτικό είδος γερακιού.
Οι παραλίες στην περιοχή είναι απομονωμένες ωστόσο, η εμπειρία είναι μοναδική και είναι σίγουρο ότι παρ’ όλη την απόσταση που θα διανύσει όποιος τις επισκεφτεί θα αποζημιωθεί με την ομορφιά τους. Είναι ένα ενεργό ηφαιστειογενές νησί και η ιδιαιτερότητα του αυτή την καθιστά μοναδική στα τοπία με τα διαφορετικά είδους πετρώματα που αποτελούν αντικείμενο μελέτης επιστημόνων από όλο το πλανήτη. Τα πιο μεγάλα κοντινά νησιά είναι η Κίμωλος 1,6 χλμ βορειοανατολικά, η Αντίμηλος 20 χλμ βορειοδυτικά και ο Πολύαιγος, 2 χλμ ανατολικά.
Πηγή: Χατζιδάκις Ιωσήφ, Η ιστορία της νήσου Μήλου, Έκδοσις Ενώσεως Μηλίων εν Αθήναις, Αθήνα 1927
Views: 422
