1. Εκποίηση Εμπορεύματος – Στην Πάρο συνηθιζόταν η μεταφορά ξυλείας, η οποία θεωρούνταν ελαφρύ λάφυρο. Στο νησί μπορούσαν εύκολα να την πουλήσουν και επομένως να την εξαφανίσουν και να επωφεληθούν από τα έσοδα.
Destinations
ΝΗΣΟΣ ΠΑΡΟΣ
Διαβάζουμε από το Isolario του χαρτογράφου Antonio Millo: Ἡ ΠΑΡΟΣ εἶναι νησὶ ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ποὺ ὑπάρχουν στὸ Αἰγαῖο, μὲ πολὺ καλὰ λιμάνια καὶ τρία κάστρα, τὴν Παροικιά, τὴν Ἄγουσα (Νάουσα) καὶ τὸν Κέφαλο. Κάτω ἀπὸ τὴν Παροικιὰ ἔχει βάθος, ἀλλὰ ἀγκυροβόλησε καὶ φύγε. Ἡ Ἄγουσα εἶναι πολύ καλός τόπος καὶ γιὰ χοντρὰ πλοῖα ἔχει βάθος στὸ ἀκρωτήρι Ἅγιος Ιωάννης μὲ τὰ πλωρίσια στὴ στεριὰ πάνω στὴ μύτη, μὲ δυὸ μικροὺς σκοπέλους στὸν ἴδιο κόλπο γιὰ μικρὰ πλοῖα, που λέγεται Ἁγία Καλή. Κάτω ἀπὸ τὴν πόλη εἶναι ἕνας ξερὸς χείμαρρος ποὺ τρέχει ἀνάμεσα στὴν πόλη τῆς Ἄγουσας. Κατόπιν, πρὸς τὴν τραμουντάνα, εἶναι πολλοὶ σκόπελοι, ἀλλὰ χωρίς σημασία. Κατόπιν τὸ ἀκρωτήρι Σάντα Μαρία εἶναι καλὸς τόπος γιὰ κάθε πλοίο, κλειστὸς ἀπὸ κάθε μεριὰ ἐκτὸς ἀπὸ τὸν σιρόκο. Πρὸς τὸν σιρόκο λεβάντε εἶναι τὸ κάστρο Κέφαλος μὲ τὸν σκόπελο Δριὸ καὶ σχηματίζει καλὸ λιμάνι καὶ μπορεῖς νὰ σταθεῖς μὲ τὰ πλωρίσια ἀπὸ τὶς δυὸ μεριές. Καὶ πρὸς τὸν γαρμπὴ εἶναι τὸ νησὶ Ἀντίπαρος. Ἀνάμεσα σ' αὐτὸ καὶ τὴν Πάρο δὲν περνᾶς παρὰ μόνο μὲ βάρκα. Ἀπὸ αὐτὸ πρὸς τὸν γαρμπὴ ὑπάρχουν σκόπελοι καὶ τὸ Δασκαλιό, στὸ ὁποῖο ἦταν τὸ σχολεῖο τῶν παιδιῶν. Τὸ νησὶ τῆς Πάρου βλέποντάς το ἀπὸ μακριὰ φαίνεται χιονισμένο ἀπὸ τὰ πολλὰ καὶ ὡραῖα μάρμαρα ποὺ βρίσκονται σ' αὐτό. Ἐδῶ ἔχουν πολλὰ σιτηρὰ ὅσο σὲ κανένα ἄλλο νησὶ στὸ Αρχιπέλαγος. Καὶ ἀπὸ αὐτὸ πρὸς τὸν λεβάντε εἶναι τὸ νησὶ τῆς Νάξου μακριὰ μίλια 10. Ὁ γύρος τοῦ νησιοῦ αὐτοῦ εἶναι 60 μίλια. Ἡ Ἀντίπαρος ἔχει περιφέρεια 10 μίλια Καὶ οἱ ἄλλοι σκόπελοι ἔχουν περιφέρεια 2 μίλια.
ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΥΡΣΑΡΟΙ ΠΟΥ ΕΔΡΑΣΑΝ ΣΤΟ ΝΗΣΙ
Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα - Πραγματοποίησε αρκετές επιθέσεις στο νησί με κύριο στόχο τις αιχμαλωσίες ντόπιων σκοπεύοντας να τους χρησιμοποιήσει ως κωπηλάτες στα πλοία του. Συνολικά το πλήθος των απαχθέντων από το νησί έφτασε τους 6000.
Ουγκό Ντε Κρεβελιέ - Διάσημος Γάλλος πειρατής και ιππότης της Μάλτας είχε ως αρχικό του ορμητήριό την Πάρο όταν έκανε την εμφάνισή του στο Αιγαίο γύρω στο 1664
Φραντσέσκο Μοροζίνι - Το 1645 το νησί λεηλατήθηκε από τους άντρες του Φ.Morosini και διαπράχθησαν πολλές αγριότητες, τόσο στο νησί όσο και σε όλες τις Κυκλάδες.
Ουλούτζ Αλής - Καπουδάν πασάς (Αρχιναύαρχος του Οθωμανικού στόλου) πραγματοποίησε πολλές επιδρομές στο νησί της Πάρου. Η πρώτη του καταγεγραμμένη επιδρομή στο νησί ήταν ένα χρόνο μετά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου τον Ιούλιο του 1572 όπου και το πυρπόλησε. Τα χρόνια που ακολούθησαν υπάρχουν καταγεγραμμένες επιθέσεις τόσο του ίδιου όσο και άλλων τουρκικών αρμάδων οι οποίοι προέβαιναν σε αιχμαλωσίες, λεηλασίες, επιτάξεις και συλλογή φόρων.
ΛΟΓΟΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
2. Πρόσβαση – Λόγω των χαμηλών λόφων και του φυσικού αποκλεισμού από το πέλαγος, ιδίως του Λιμένα της Νάουσας, είχε σαν αποτέλεσμα τα νερά να παραμένουν ήρεμα και να καθιστά εύκολη η πρόσβαση σε αυτόν.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
Η Πάρος αποτέλεσε πειρατική βάση για πειρατές κάθε εθνικότητας. Τα πρώτα χρόνια αποτέλεσε βάση των μουσουλμάνων πειρατών, έπειτα των χριστιανών και προς το τέλος του 17ου αιώνα έγινε ένα από τα σημαντικότερα ορμητήρια των Λιβονέζων. Το νησί διέθεται πολλά αξιόλογα λιμάνια, με βασικότερο το λιμάνι της Νάουσας στη βόρεια πλευρά. Από τις καταγραφές που υπάρχουν φαίνεται πως σαν ορμητήρια επιλέγονταν επίσης οι κόλποι του Δρυού και της Τρυπητής στα νοτιοανατολικά του νησιού αλλά και η νησίδα Δρυονήσι που βρίσκεται απέναντί τους.
Υπάρχει καταγραφή σύμφωνα με την οποία παρά το γεγονός ότι τα νησιά του Αιγαίου υπέφεραν από τις ζημιές και καταστροφές, εξακολουθούσαν να είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν φόρο 36.000 τζεκίνια. Είναι καταγεγραμμένο επίσης ότι την εποχή του 1660 ξεκίνησαν οι αποψιλώσεις των δασών της Πάρου από τους Βενετούς, οι οποίοι προκάλεσαν σοβαρές οικολογικές καταστροφές στην περιοχή στην οποία, κατά τους χειμερινούς μήνες κυρίως, έβρισκαν καταφύγιο.
Νήσος Πάρος
16ος&17ος αιώνας
Η Χαρτογραφία του Σήμερα – Η Πάρος έχει σχήμα ελλειψοειδές μειούμενο προς Βορρά. Ο περίπλους της είναι 35 μίλια. Αποτελεί έναν δημοφιλή τουριστικό προορισμό. Οι ακτές του νησιού σχηματίζουν παραλίες (κυρίως στην ανατολική πλευρά του) και φυσικά λιμανάκια, ενώ άλλες είναι απότομες και βραχώδεις. Στη βόρεια πλευρά του σχηματίζεται ο μεγάλος κόλπος της Νάουσας, ένα φυσικό λιμάνι. Οι άλλοι δύο μεγάλοι κόλποι του νησιού βρίσκονται στα δυτικά (Παροικιά) και στα ανατολικά (Μάρμαρα). Τα κυριότερα ακρωτήρια της Πάρου είναι: ο Άγιος Φωκάς στον λιμένα της Παροικιάς όπου υπάρχει φάρος, ο Κόρακας στο βόρειο άκρο όπου υπάρχει ο παραδοσιακός πέτρινος φάρος χτισμένος το 1887, ο Τούρχος (ή Τούρκος), ανατολικά του προηγουμένου, η Αγριά στο βορειοανατολικό άκρο, ακριβώς απέναντι της Νάξου, η Σταφίδα, η Βίγλα, και ο Πύργος ή Πυργάκι ανατολικά-νοτιοανατολικά, και ο Μαύρος κάβος στο νοτιότερο άκρο του νησιού.
Η Πάρος περιβάλλεται από πολυάριθμες νησίδες και σκοπέλους, όπως οι επικίνδυνες Πόρτες Πάρου, ο Άγιος Σπυρίδωνας, το Δροσονήσι, το Μακρονήσι, η Γλαροπόδα, το Πατερονήσι, το Φίτζι και το Εβραιόκαστρο (ή Βριόκαστρο).
Κυριότεροι λιμένες της Πάρου είναι: της Παροικιάς, της Νάουσας (αρχαία Αργούσα, πολεμικός λιμένας) μεταξύ των Ακρωτηρίων Κόρακα και Τούρχου, και ο λιμένας του Δρυός καλούμενος και Πόρτο Τρίο, νότια. Άλλοι μικρότεροι όρμοι είναι του Φιλιζίου στα ανατολικά, του Κεφάλου στα δυτικά, του Πίσω Λιβαδιού στα νοτιοανατολικά, και της Αλυκής στα νοτιοδυτικά. Στο νησί υπάρχουν τόσο απομονωμένες όσο και οργανωμένες παραλίες, με βράχια, βότσαλα ή αμμουδιά.
Εσωτερικά το νησί διασχίζεται από βορρά προς νότο από τέσσερα γυμνά όρη, των οποίων υψηλότερες κορυφές είναι ο Προφήτης Ηλίας (776 μ.), η Μάρπησσα και ο Στρούμπουλας (730 μ.). Πηγαία νερά δεν έχει πολλά και τα περισσότερα υφιστάμενα βρίσκονται στην περιοχή του Δρυού. Το έδαφος του νησιού είναι πετρώδες και αποτελείται από γρανίτες, ασβεστολιθικά πετρώματα (μάρμαρα), γνευσίους και μαρμαρυγίες. Το παριανό μάρμαρο ήταν γνωστό από την αρχαιότητα ως το καλύτερο της Ελλάδας. Σε μικρή ποσότητα υπάρχει επίσης μαγγάνιο, το οποίο οι Παριανοί το εκμεταλλεύονταν ως το 1960 στα ορυχεία των Θαψανών.
Πηγή: ”Κυκλάδες: Πάρος-Αντίπαρος”. Χρίστος Γεωργούσης, Εκδόσεις ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ, Αθήνα 1998
Views: 284
