Ψαριανή Γαλιότα

Η ψαριανή γαλιότα ήταν ελαφρύ και γρήγορο κωπήλατο σκάφος, συχνά εξοπλισμένο με ιστιοφορία λατινιού ή σακολέβας, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως πειρατικό, καταδρομικό και αναγνωριστικό. Πιθανότατα είχε πολλά κοινά με παρόμοια προγενέστερα σκαριά της Μεσογείου, όπως οι γαλέρες των ιταλικών πόλεων και τα σεμπέκα των αραβικών περιοχών.

Η χρήση της γενικεύτηκε από τον 16ο έως και τον 18ο αιώνα, ενώ συνέχισε να χρησιμοποιείται ως πειρατικό σκάφος και κατά τον 19ο αιώνα. Τα ναυτικά των μεγάλων δυνάμεων χρησιμοποιούσαν συχνά γαλιότες ως υποστηρικτικά σκάφη μεγαλύτερων πλοίων ή ως αναγνωριστικά, καθώς και για τη ρυμούλκηση πλοίων σε συνθήκες νηνεμίας.

Οι ιστορικές πηγές καταγράφουν γαλιότες με μήκος έως 42 μέτρα, πλάτος 4,5 μέτρα και εκτόπισμα από 75 έως 100 τόνους. Το σκαρί τους ήταν αρκετά χαμηλό, με μυτερή πλώρη και υπερυψωμένο κατάστρωμα στην πρύμνη.

Διέθεταν από 16 έως 26 κουπιά ανά πλευρά και ήταν εξοπλισμένες με δύο ή τρία κατάρτια, φέροντας τριγωνικά πανιά τύπου λατίνι. Ο οπλισμός τους περιλάμβανε δύο ή τρία κανόνια τοποθετημένα συνήθως στην πλώρη, ενώ το πλήρωμα μπορούσε να ξεπερνά τα 100 άτομα.

Πηγή: ΠΕΙΡΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΣΑΡΙΚΑ ΣΚΑΡΙΑ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ ΜΑΣ

 

Views: 186