1. Καλαφάτισμα πλοίων – Στις βραχονησίδες Σπαλμαντόρι (σήμερα Τοκμάκια), στα βορειοδυτικά του νησιού, λόγω του ότι ήταν καλά προστατευμένο σημείο, είχαν τη δυνατότητα να τραβούν τα πλοία τους στη στεριά για να τα επιδιορθώσουν και να τα καλαφατίσουν.
Destinations
ΝΗΣΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Σύμφωνα με το Isolario του Antonio Millo: Η Μυτιλήνη εἶναι ὁμορφο νησί μὲ καλά λιμάνια. Προς την πλευρά τῆς τραμουντάνας εἶναι ἡ πόλη τῆς Μυτιλήνης, πού μοιάζει μὲ νησί, με πολύ καλό λιμάνι πρὸς τῇ μεριά τοῦ λεβάντε τῆς πόλης γιά κάθε εἶδος πλοίου καὶ καραβιοῦ. Πρὸς τῇ μεριὰ τοῦ πονέντε εἶναι μιά βραχοντοπίδια καλή γιά μικρά καράβια και γαλέρες. Προς τη μεριά τοῦ σιρόκου αυτοῦ τοῦ νησιοῦ εἶναι ο κόλπος Κεραμίδια, στον οποίον μπορεί να σταθεί κάθε μεγάλη αρμάδα. Καί μπαίνονατς στό λιμάνι αῦτό πιάστε τήν ἀκτή στά δεξιά, γιατί εἶναι μιὰ ξέρα πού βρίσκεται πάνω στο μεσαίο ακρωτήρι. Καὶ ἂν ἔρχεστε στο μέσο τῆς πορείας, στην καμπή τοῦ κόλπου, σταθῆτε ὅπου σᾶς ἀρέσει με πλωρίσια ἢ χωρίς πλωρίσια. Ἀλλὰ τά χοντρά πλοία καταφεύγουν μέσα στο ακρωτήρι τοῦ σιρόκου καὶ σκεπάζονται με τα πλωρίσια στήν ξηρά, πρὸς τὸν λεβάντε, καὶ τις ἄγκυρες στον πονέντε, με 20 βήματα νερό. Προς τη μέρα τῆς όστριας αὐτοῦ τοῦ νησιοῦ εἶναι ὁ κόλπος τῆς Καλλονῆς. Καὶ ἂν μπείτε στο μέρος αυτό, πιᾶστε την ακτή στα δεξιά, γιατί στην εἶσοδο εἶναι ἕνα σκόπελος πού είναι επικίνδυνος, και πάντα κρατεῖστε τα δεξιά και αγκυροβολεῖστε ὅπου σάς ἀρέσει μακριά ἀπό τό βάθος τοῦ κόλπου ἕνα μίλι μὲ ἡ χωρὶς πλωρίσια, ὅπως θέλετε. Έχει καὶ ἀφθονο πόσιμο νερό. Έξω ἀπό τόν κόλπο, γυρίζοντας πιό πέρα τὸ ἀκρωτήρι τοῦ γαρμπῆ, εἶναι η πόλη Πέτρα Μολύβου. Καὶ πιό πέρα, στόν πονέντε, είναι τό νησί Σιγκρὶ μὲ καταφύγιο γιά πλοία καί κάθε άλλο είδος καραβιοῦ, ἀλλὰ δὲν πρέπει νὰ μπεῖς ἀπὸ τὴν τραμουντάνα, γιατί από την όστρια μπορείς να μπείς με ἀσφάλεια, καὶ τοῦτο γιατί στην τραμουντάνα εἶναι όλο το μέρος χαμηλό, καὶ οὔτε μπορεῖς νὰ μπεῖς παρὰ μόνο μὲ μικρὰ καράβια. Το νησί της Μυτιλήνης ἔχει γύρο περίπου 200 μίλια.
ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΥΡΣΑΡΟΙ ΠΟΥ ΕΔΡΑΣΑΝ ΣΤΟ ΝΗΣΙ
Bart. Paretti - Το 1543 με δύο γαλέρες και μια γαλιόττα αποβίβασε τους άντρες του στο νησί και έκαψε όλη την πόλη Μόλυβος (σήμερα Μήθυμνα). Από την επιδρομή αυτή διέφυγε με πλούσια λάφυρα και αιχμαλώτους.
Αρούτζ Μπαρμπαρόσα - Ήταν ο μεγαλύτερος από τα αδέλφια Μπαρμπαρόσα και ο πρώτος που ακολούθησε την πειρατική ρότα. Ως μέλος μιας πειρατικής γαλέρας, στα πρώτα του βήματα, είχε ως ορμητήριο τη Μυτιλήνη αφού ήταν και τόπος καταγωγής του.
ΛΟΓΟΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
2. Πλούσια & Εύφορη – Λόγω των πευκώνων και των ελαιώνων που ευδοκιμούσαν στο νησί, αλλά και της σαρδέλας. Τα ελαιόδεντρα μάλιστα έφταναν τα 11.000.000.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
Η Χαρτογραφία του Σήμερα – Η Λέσβος είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά της Μεσογείου και αποτελεί το τρίτο σε έκταση καθώς και το πέμπτο σε πληθυσμό νησί στην Ελλάδα. Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του Αιγαίου Πελάγους, κοντά στα μικρασιατικά παράλια, και απέχει λιγότερο από 10 χλμ. από την τουρκική ηπειρωτική χώρα, αλλά και περίπου 200 χλμ. από το πλησιέστερο τμήμα της ελληνικής ηπειρωτικής χώρας. Η ακτογραμμή της έχει μήκος 370 χλμ. και χαρακτηρίζεται από δύο μεγάλους ημίκλειστους και επιμήκεις κόλπους (της Γέρας και της Καλλονής). Η πρωτεύουσά του, Μυτιλήνη, κτισμένη στη νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, αποτελεί ταυτόχρονα την έδρα της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου. Το σχήμα της Λέσβου μπορεί να θεωρηθεί ως τριγωνικό. Η ποικιλότητα του φυσικού περιβάλλοντος είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της Λέσβου.
Η μορφολογία της ενδοχώρας είναι κυρίως ημιορεινή, τραχιά και ανώμαλη. Τα δύο ψηλότερα βουνά είναι ο Όλυμπος Λέσβου (968 μ.) στα νότια και ο Λεπέτυμνος (969 μ.) στα βορειοανατολικά. Ανάμεσά τους εκτείνονται λόφοι μεσαίου υψομέτρου. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στα περισσότερα ελληνικά νησιά, οι προεξέχοντες βράχοι δεν είναι ασβεστολιθικοί, αλλά κυρίως ηφαιστειακοί, με μια ροπή προς τα περισσότερο όξινα εδάφη. Αυτό περιορίζει ελαφρώς τη χλωρίδα του νησιού. Οι πεδινές εκτάσεις σχηματίζονται κοντά στα παράλια, με κυριότερες τις πεδιάδες της Καλλονής, του Πολιχνίτου, της Ερεσού και της Γέρας. Οι ακτές της Λέσβου εμφανίζουν πλούσιο διαμελισμό και χαρακτηρίζονται, στα νότια, από τον σχηματισμό δύο μεγάλων εγκολπώσεων με πολύ στενές εισόδους, τον κόλπο της Γέρας και τον κόλπο της Καλλονής.
Πηγή: ”Διαχρονική χαρτογράφηση των καλύψεων γης. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και WWF” (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2017.
Views: 155
